پیدایش:روستای پوده مربوط به ابادی هایی است که تا زمان صفویه شکل گرفتند مانند:اسفرجان.قمبوان.

ریخت شناسی روستای پوده:محلات روستا به وسیله ی کوچه های باریک و پر پیچ خم از یکدیگر جدا شده اند این کوچه ها اغلب به مرکز روستا منتهی میشوند. فشردگی خانه های ابادی به گونه ایست که کلیه ی خانه های روستا از طریق بام ها در ارتباطند و به یکدیگر متصل میشوند.

در واقع علت وجود روستاهای قلعه ای شکل  تا حد زیادی به ناامنی و حوادث تاریخی مربوط میشود

بنا بر اسناد موجود در مرکز اسناد ملی ایران در دوره ی قاجاریه حملات زیادی توسط اشرار و غارتگران به این منطقه صورت گرفته  به همین خاطر اهالی روستا در مقابل مهاجمان خارجی دور تا دور روستا را دیوار کشیدند .  اطراف ان را برج ساختند و کوچه های پر پیچ خم به وجود امدند. به طوری که یک کوچه ی مستقیم وجود ندارد نمونه ای از این ریخت شناسی را هم اکنون می توانیم در محله ی بازار روستای پوده ببینیم.

معماری منازل:یک خانه دارای قسمت های مختلفی که شامل:مهمانخانه .صندوقخانه.مطبخ.اغل گوسفند میباشد.

مهمانخانه : این اتاق ها کاملا با قالی فرش شده است.مهمانخانه برای پذیرایی از میهمان زینت داده شده است .

صندوق خانه: در پشت هر اتاق یک پس اتاق وجود دارد که به ان صندوق خانه گفته میشود.ومکانی برای نگه داری اشیا خانه ظروف و وسایل مطبخ می باشد. در بعضی از صنوقخانه ها محلی برای بستن انگور وجود دارد.

مطبخ:در گوشه ای از حیاط قرار دارد که اجاق خانه در ان است.در مطبخ تنوری وجود دارد که برای پختن نان استفاده می شود.

اغل:در کنار ورودی منزل قرار دارد که شامل دو قسمت.1.مخصوص وسایل کشاورزی2.مخصوص مال (گاو و گوسفند) است که در ان محل هایی به نام اخور برای ریختن علوفه برای مال ها تعبیه شده است.

کاهدان:محلی برای انبار علوفه و کاه می باشد.

مستراح:همان دستشویی می باشد.

چاه اب: اب یا چرخ چاه برای بالا کشیدن اب مصرف ان.

حیات وحش شهرستان دهاقان

با نگاهی گذرا بر تاریخ طبیعت این منطقه از استان اصفهان

به نام خداوند بخشنده مهربان

شهرستان دهاقان با وسعتی معادل 1458 کیلومترمربع(145800 هکتار) در جنوب استان اصفهان قرار گرفته است . از نظر وسعت ، این شهرستان از چندین کشور دنیا(مانند بحرین،سنگاپور،مالدیو و ...) بزرگتر است . اما از طرف دیگر ، وسعت آن حتی به نیمی از مساحت پناهگاه حیات وحش عباس آباد نایین نمی رسد . اما شرایطی که طبیعت این نقطه از کشور را منحصر به فرد کرده است ، تنوع آب و هوا و وجود زیست بوم های متفاوت در همین وسعت نه چندان بزرگ است . شهرستان دهاقان از یک سو به دشت های وسیع و کوه های صخره ای مرکز و شرق استان اصفهان منتهی می شود و از سوی دیگر با کوهستان های زاگرس مرکزی همسایه است . البته کوه های زاگرس بخش بیشتری از این شهرستان را در بر گرفته اند و همین امر باعث شده است این منطقه به کوهستانی بودن شهره شود . در واقع دهاقان حکم دروازه ای را دارد که دشت های وسیع و کوه های نسبتا خشک مرکز ایران را به کوهساران بلند و برف گیر زاگرس پیوند می دهد . این تنوع اقلیم و حضور در چنین موقعیت خاصی در کمتر جایی از ایران ، در این مساحت اندک دیده می شود . شاید در استان سمنان بتوان چنین موقعیت هایی را در محدوده ای بزرگتر یافت .

در شمال این شهرستان دشت ها و شوره زارهایی وجود دارد که ارتفاع آنها حدود 1500 متر است و در فاصله ای به طول 50 کیلومتر...............................................

.....................................................................................................................................

به ادامه مطالب بروید 

تاریخ شهادت : 10 محرم سال 61 هجری

شناسنامه حضرت علی اکبر علیه السلام

حضرت علی بن الحسین (علی اکبر (ع)) فرزند بزرگ امام حسین در 11 شعبان سال 33 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. مادر بزرگوار وی لیلا دختر ابی مره است . لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه ترین کس به رسول خدا ، رویش روی رسول، گفتگویش گفتگوی رسول خدا ، هر کسی که آرزوی دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا می نگریست، تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید "هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او می نگریستیم"؛ به همین جهت روز عاشورا وقتی اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین چهره به آسمان گرفت و گفت " اللهم اشهد علی هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الی رؤیة نبیک نظرنا الیه...".

سن حضرت علی اکبر

حضرت علی اکبر در کربلا حدود 25 سال داشت. برخی راویان سن وی را 18 سال و 20 سال هم گفته اند.

خواب امام حسین و رفتار حضرت علی اکبر

در سرزمین ثعلبه هنگام ظهر امام حسین(ع) اندکی خوابید و وقتی بیدار شد فرمود: در خواب هاتفی را دیدم که می‏گفت: شما به شتاب می‏روید و مرگ شما را با شتاب به بهشت می‏برد. علی اکبر(ع) که چنین سخنی را از پدر شنید گفت: پدر جان مگر ما بر حق نیستیم؟ امام حسین(ع) فرمود: آری به خدا قسم ما بر حق هستیم. علی اکبر عرضه داشت در این صورت ما از مرگ باکی نداریم و امام حسین(ع) که از استقبال فرزندش شاد شده بود بیان داشت: فرزندم خدا به تو جزای خیر دهد. (1)

اولین شهید عاشورا از بنی هاشم

حضرت علی اکبر اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. شجاعت و دلاوری حضرت علی اکبر و رزم آوری و بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. سخنان و فداکاریهای وی نیز به خوبی مؤید این مطلب است.

شهادت حضرت علی اکبر

روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسی که اجازه میدان طلبید تا جان را فدای دین کند، او بود. اگر چه به میدان رفتن او بر اهل بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولی از ایثار و روحیه جانبازی او جز این انتظار نبود. وقتی به میدان می ‏رفت، امام حسین در سخنانی سوزناک به آستان الهی، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند ولی تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد. علی اکبر چندین بار به میدان رفت و رزمهای شجاعانه ‏ای با انبوه سپاه دشمن داشت. پس از شهادت، امام حسین صورت بر چهره خونین حضرت علی اکبر نهاد و دشمن را باز هم نفرین کرد.

مرقد مطهر حضرت علی اکبر

حضرت علی اکبر، نزدیکترین شهیدی است که با امام حسین دفن شده است. مدفن او پایین پای اباعبد الله الحسین قرار دارد و به این خاطر ضریح امام شش گوشه است.

دانلود نرم افزار

مصیبت عبدالله بن حسن علیه السلام:

روز عاشورا، وقتی یاران امام حسین به شهادت رسیدند و لشگر دشمن از هر سو، امام را محاصره کرد، عبدالله بن حسن بن علی علیه السلام که کودکی بیش نبود، از خیمه‌ی زنان بیرون آمد و به سوی عموی خود، امام حسین علیه السلام، رفت. زینب سلام الله علیها که نگرانش بود، خود را به او رساند تا از رفتنش جلوگیری کند. 
اما عبدالله سرسختی نشان داد و گفت:« به خدا از عمویم جدا نخواهم شد.»

آن‌گاه خود را به عموی خود رساند و به ابجر بن کعب که شمشیرش را بلند کرده بود تا بر حسین علیه السلام فرود آورد، گفت:« ای پسر زن ناپاک، عمویم را می کشی؟» و دست خویش را سپر کرد. شمشیر، دست او را قطع کرد و بر زمین انداخت. 
عبدالله فریاد زد:« عموجان!»

حسین علیه السلام، او را در آغوش گرفت و به سینه چسباند و فرمود:

« فرزند برادرم! بر این مصیبتی که به تو رسیده است شکیبا باش و آن را نیک بشمار. خداوند تو را به پدران شایسته ات ملحق می‌کند.» 
در این هنگام، حرمله تیری به سوی آن کودک انداخت و او را در آغوش عموی خویش به شهادت رساند. 

منابع:

لهوف سید بن طاووس، ص 146.

عبدالله بن حسن بزرگمردی کوچک:

سختى زخمها امام حسین(ع) را بر زمین نشانده بود و سپاهیان او را از هر سوى در میان گرفته بودند.
عبداللّه بن حسن كه در آن زمان یازده سال بیشتر نداشت عموى خود را نگریست كه دشمن او را از هر سوى در میان گرفته است . یاراى دیدن بیشتر این منظره را نداشت . بى اختیار به سوى عمو دوان شد.
عمّه اش زینب خواست عبدالله را بگیرد، امّا او از چنگ عمّه گریخت و خود را به عمو رساند.
در این هنگام بحربن كعب شمشیر را بلند كرد تا بر حسین فرود آورد. عبداللّه فریاد زد: اى ناپاك، آیا مى خواهى عمویم را بكشى؟
بحر ضربه خود را فرود آورد و عبداللّه دست خویش سپر كرد. شمشیر دست عبداللّه را برید و دست به پوست آویزان ماند. یادگار امام مجتبى علیه السلام فریاد زد: یا عمّاه .
آنگاه خود را در دامن عمو انداخت. عمو او را به خود فشرد و فرمود: پسر برادر، بر آنچه بر تو نازل شده است صبر كن و اجر خود را از خداوند بخواه، كه خداوند تو را به پدران پاكت ملحق كند.
در همین حال كه عبدالله بر دامن عمو بود حرملة بن كاهل تیر به سوى او افكند و او را به شهادت رساند.

حجم فایل :۴.۴۹ مگابایت

دریافت فایل |مستقیم

حجم فایل :۵.۰۲ مگابایت

دریافت فایل |مستقیم

حجم فایل :۶.۰۰ مگابایت

دریافت فایل |مستقیم

این برنامه شامل اطلاعات، زندگی نامه، مدایح، زیارت نامه، فضائل و کرامات حضرت حسین (ع) است که بسیاری از اعمال را در خود جای داده است.

دانلود

دانلود نرم افزار حضرت زینب (س)

در روز چهارم ماه محرم‌الحرام سال 61 هجری قمری «ابن زیاد» با استناد به فتوایی که از «شریح قاضی» گرفته بود، مردم را به کشتن امام حسین (ع) تحریک کرد.  و ضمن آن مردم را برای شركت در جنگ با امام حسین علیه‏السلام تشویق و ترغیب نمود.  عبید الله بن زیاد در این سخنرانی،وعده های دروغین به مردم داد. و کوفیان که خود، امام را به آن سرزمین دعوت کرده بودند، کم کم در صف دشمنان آن حضرت ایستادند!

به دنبال آن 13 هزار نفر در قالب 4 گروه كه عبارت بودند از: 
1. شمر بن ذی الجوشن با چهار هزار نفر؛ 
2. یزید بن ركاب كلبی با دو هزار نفر؛ 
3. حصین بن نمیر با چهار هزار نفر؛ 
4. مضایر بن رهینه مازنی با سه هزار نفر؛ 
به سپاه عمر بن سعد پیوستند. به هم پیوستن نیروهای فوق از این روز تا روز عاشورا ادامه داشت.

گویند بعد از سخنرانی عبید الله بن زیاد در ترغیب مردم به رویارویی با حضرت  امام حسین علیه السلام در مسجد کوفه، شمر بن ذی الجوشن (که نفرین خداوند بر او باد) اولین کسی بود که اعلام آمادگی و قیام را کرد.

منبع:

- تقویم شیعه، عبدالحسین نیشابوری، انتشارات دلیل ما، 1387

نقاشی ها آب رنگ بوده و سعی شده است از سَبک کارهای سمبات نقاش معروف پیروی شود.

برای مشاهده ی تمامی تصاویر به ادامه مطالب بروید.

چه کسانی در قیامت کور محشور می شوند؟

جزء پانزدهم قرآن کریم که از ابتدای سوره مبارکه إسراء آغاز و به آیه 74 سوره مبارکه کهف ختم می شود ، در بردارنده آموزه ها و پیام‌های روح‌افزای الهی است که این نوشته تعدادی از آن‌ها را نقل می کند.

به گناه بر گردید ، عذاب خدا هم برمی گردد

در آیه 8 سوره مبارکه إسراء جمله شرطیه ای وجود دارد که می فرماید: اگر بر گردید ما نیز بر می گردیم (وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا).

این جمله در واقع تهدیدی است به بدکارانِ توبه‌کار که توبه کردند و با دست کشیدن از گناه، رحمت خدا نصیبشان شد .

به آن‌ها هشدار داده می شود که اگر بعد از توبه ای که کردید و رحمتی که از سوی خدا به دنبال آن نصیبتان شد ، دوباره بخواهید به فساد و تباهی دست زده و به همان رفتارهای ناپسند گذشته بر گردید ، ما نیز دست از رحمتمان کشیده به همان عقوبت و عذاب گذشته بر می گردیم. [1]

در واقع ترجمه این بخش از آیه شریفه چنین می شود: و اگر به سوی ما بازگردید ما هم لطف و رحمت خود را به شما باز می گردانیم و اگر به فساد و برتری جویی گرایید ، باز هم شما را به کیفر شدید گرفتار خواهیم ساخت. [2]

سه قانون اساسی در یک آیه

آیه 15 سوره إسراء دربردارنده سه قانون از قوانین اساسی اسلام در قرآن کریم است.

قانون اول: هر کس پذیرای هدایت شود به نفع خود کار کرده است (مَّنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدی لِنَفْسِهِ) و هر کس گمراهی را بپذیرد، به زیان خود عمل کرده است (وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا).

قانون دوم: هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد (کسی را به جرم دیگری مجازات نمی‌کنند) (وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى)؛ مگر آنکه در جرم او شریک باشد که در این صورت مجازات سهم خود را می چشد. [3]

قانون سوم: ما هیچ شخص و قومی را مجازات نخواهیم کرد مگر اینکه پیاممان را توسط فرستاده ای به آن‌ها به رسانیم (وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً).

بر اساس روایت امام کاظم علیه السلام این پیام‌ رسان، نیروی عقل و فطرت است از درون و فرستاده الهی است از بیرون (إِنَّ لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حُجَّتَیْنِ حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً)[4] و این فرستاده الهی هر کسی است که سخن خدا را برای انسان بازگو کند ؛ خواه انبیاء و ائمه علیهم السلام باشند آنگونه که در همین روایت آمده است؛ خواه طلبه ای گران‌قدر که به شهر و روستای ما آمده است و معارف و احکام دین خدا را بیان می کند.

پاسخ خدا به دنیا خواهان نقد

آیه 18؛ بیان درخواست کسانی است که تنها خواسته شان همین دنیای نقد است (مَّن كَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ). پاسخ خداوند به آن‌ها این است: هر چه را ما برای هر که بخواهیم، به سرعت در همین دنیا به او عطا می کنیم (عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِیدُ).

این سخن معنایش این است که ما هم آنچه را که او می‌خواهد فوراً به او می‌دهیم؛ البته نه هر قدر که او می خواهد؛ بلکه هر قدر که ما بخواهیم (مَا نَشَاء) و نیز این روش را درباره همه دنیاطلبان اعمال نمی کنیم؛ بلکه در حق هر کس که ما بخواهیم به کار می بندیم. [5]

خلاصه اینکه در اجابت خواسته دنیاطلبانی که هیچ اعتقادی به قیامت ندارند ، خداوند متعال بر اساس علم حکمتی که لازمه علیم و حکیم بودن اوست برخی از خواسته هایِ برخی از این عده را اجابت می کند. و چون این‌ها تنها هدفشان همین زندگی زودگذر دنیای مادی است و اعتقادی به خدا و قیامت ندارند ، پس از آنکه به برخی از آن‌ها به مقداری که حکمت خداوند اقتضاء می کرد داده شد، وقتی وارد قیامت شدند جایگاهی جز آتش جهنم نخواهند داشت (ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا).

بهتر را بگویید

بنابر آیه 53؛ رسول خدا صلی الله علیه وآله مأمور می شود مردم را نیکو سخن گفتن امر کند (وَقُل لِّعِبَادِی یَقُولُواْ الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ).

دقت در واژه «أحسَن» نکاتی را هویدا می کند:

1. در سخن گفتن با دیگران (هر که باشد) باید از هرگونه سخن زشت و ناروا که به نوعی در مقابل سخن نیکوست ، پرهیز کرد.

2. در نیکو سخن گفتن هم باید دقت کرد آن که نیکوتر است بر زبان جاری شود؛ زیرا تعبیر قرآن کریم امر به «حَسَن؛ نیکو» نیست؛ بلکه دستور به «أحسَن؛ نیکوتر» است.

این را هم باید دانست که این گونه سخن گفتن تنها در برخورد با مۆمنین نیست؛ بلکه با توجه به فضای نزول و سیاق آیات [6]، مۆمنین وظیفه دارند دستور این آیه را در برخورد با کفار و مشرکین هم رعایت کنند.

درخت نفرین شده در قرآن

در آیه 60، سخن از درختی نفرین شده است (وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ).

کشف این درخت و دست یافتن به منظور قرآن؛ بحث دامنه‌داری را بین مفسرین به راه انداخته است. آنچه در نهایت به کمک روایات و دیگر قراین می تواند تفسیر مناسب‌تری باشد ، همان است که علامه طباطبایی (ره) با موشکافی های عالمانه خود به آن دست پیدا کرده است.

چکیده یافته ایشان این است:

شجره ملعونه یکی از همان اقوام لعنت شده در کلام خدا هستند که مانند درخت از یک ریشه نشو و نما نموده و شاخه شاخه شده‌اند و نیز ایشان دودمانی هستند که امت اسلام به وسیله آن آزمایش شده و می‌شوند.

چنین صفاتی جز بر یکی از سه دسته نفرین شده در قرآن کریم یعنی مشرکین، منافقین و یا اهل کتاب تطبیق نمی‌کند.

از آیه به دست می آید که خدای سبحان ، شجره ملعونه را در عالم خواب به رسول گرامی خود نشان داده و پاره‌ای از رفتارشان را به آن حضرت ارائه کرده است.

بر اساس روایات عامه و اتفاق احادیث خاصه ، مراد از «رۆیا» در این آیه، خوابی است که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) درباره بنی امیه دید.

بنابراین شجره ملعونه، خاندان بنی امیه هستند.

چه کسانی در قیامت کور محشور می شوند؟

پاسخ به این سوال در آیه 72 بیان شده است. کسانی که در این دنیا چشم به روی آیات الهی بستند و نخواستند آیات عظمت الهی را ببینند و با آگاهی و از روی عمد نشانه های قدرت و خدایی خداوند عالم را دیدند و ارتباط آنها با خدا را منکر شدند؛ زمین و کهکشان‌ها را طبیعت خواندند و نه خلقت؛ پیچیدگی های شگفت انگیز بدن انسان را زاییده پدر و مادر دانستند و نقش خدا در خلق چنین آثاری را ندید گرفتند و انکارهای فراوان دیگر.

چنین افرادی که در دنیا خود را از دیدن آیات الهی محروم کردند؛ در قیامت از دیدن آثار رحمت الهی محروم می شوند؛ همین‌ها که در دنیا راه هدایت و سعادت را ندید گرفتند در قیامت هم راه بهشت و رسیدن به مواهب الهی را نخواهند دید.

پی نوشت ها :

1. ر.ک به المیزان فی تفسیر القرآن 13/42

2. تفسیر نمونه 12/27

3. این قید را می‌توان در آیه 25/ نحل مشاهده کرد که می فرماید: سرانجام روز قیامت بار گناهانشان را به طور کامل و بخشی از بار گناهان کسانی که از روی بی‌دانشی گمراهشان می‌کنند، به دوش می‌کشند.

4. کافی 1/16

5. المیزان فی تفسیر القرآن 13/64

6. همان، 13/ 118

منبع:تبیان

بخدا گفتم: " بیا جهان را قسمت کنیم،

آسمون واسه من ابراش مال تو، دریا مال من موجش مال تو،

ماه مال من خورشید مال تو ... ".

خدا خندید و گفت: " بندگی کن، همه دنیا مال تو ... من هم مال تو ... "

دشت لاله های واژگون در 25 کیلومتری شهر دهاقان، اين روزها پذيراي گردشگراني است كه متاسفانه برخي از آنان، به طبيعت بي مهري مي كنند و سبب نابودي اين گونه گياهي كم نظير مي شوند

خدایا

آرزو می کنم ، آنچه را آرزو کنم ، که تو دوست داری

و آن آرزو را اجابت نمایی که نیک فرجامم نماید .

لیله الرغائب شب آرزوهاست

برای اجابت آرزوهای هم آرزو کنیم . . .

.

.

.

شب آرزوهاست

باید دری برای مناجات وا شود

تا درد بی دوای گناهم دوا شود

باید کسی که نزد خدا دارد ابرو

وقت سحر به یاد دلم در دعا شود

التماس دعا

.

.

.

امشب می تونی هرآرزویی داری بگی

امشب یکی هست که صدات رو میشنوه

یکی که توی خلوت اشکات پا میذاره

شب آرزوهاست

منو از یاد نبر  . . .

.

.

.

آرزو دارم :

خورشید رهایت نکند

غم صدایت نکند

ظلمت شام سیاهت نکند

و تو را از دل آنکس که تنش در تن توست

حضرت دوست ، جدایت نکند . . .

.

.

.

خدایا به حق این شب عزیز همه رو به آرزوهاشون برسون

خدایا ما را آن ده که آن به

خدایا شیرینی بخشش و محبتت را به ما بچشان

.

.

.

زندگی پراست از گره هایی که تو آن را نبسته ای

اما باید تمام آنها را به تنهایی باز کنی

تنهای تنها ، نه ، نمی توان

با یاد و کمک خدا ، البته می توان

.

.

لیلة الرغائب ( شب آرزوها )

از جمله شبهای بزرگ و با عظمت ماه رجب شب جمعه اول این ماه است.معروف به لیلة الرغائب، اعمال مخصوصی در این شب ذکر شده که به واسطه آن اعمال برکات و پاداش فراوان بر انسان سرازیر می‏شود.   رغائب جمع رغیبه است به معنی «امرٌ مرغوب فیه عکاء کثیر» یعنی شبی که در آن عطاها و مواهب فراوان بدست می ‏آید در حدیث است شب جمعه اول این ماه احیاء و بیداری و نیایش فضیلت ویژه دارد و موجب دست‏یابی به عطایای ارزشمند حضرت پروردگار است، در حدیث است که رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: ملائکه این شب را به این نام نهادند و محدثان در کتاب‏های دعا نمازی با کیفیت مخصوصی در این شب ذکر کرده‏ اند که پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: هر کس این نماز را در این شب انجام دهد ثواب این نماز به نیکوترین صورت با روی خندان و درخشان و با زبانی فصیح در شب اول قبر در حضور این فرد ظاهر شود و به او می‏ گوید: ای دوست من مژده می ‏دهم تو را که از هر شدّت و سختی نجات یافتی، نمازگزار می‏گوید: تو کیستی که من تاکنون چنین صورتی زیبا با چنین جلوه ‏ای ندیدم و سخنی شیرین‏تر از کلام تو نشنیده ‏ام و بویی بهتر از بوی تو نبوئیدم در پاسخ می‏گوید: من همان نماز لیلة الرغائبم که شما انجام دادی. امشب آمده‏ ام نزدت باشم تا حق را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من در عرصه قیامت سایه بر سر تو خواهم افکند پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد. 

کیفیت اعمال لیلة الرغائب

روز پنج شنبه اول آن ماه روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد مابین نماز مغرب و عشاء دوازده ركعت نماز اقامه شود كه هر دو ركعت به یك سلام ختم می شود و در هر ركعت یك مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. و چون دوازده ركعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذكر" اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله" گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذكر "سبوح قدوس رب الملائكة والروح" گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذكر "رب اغفر وارحم و تجاوز عما تعلم انك انت العلی الاعظم" گفته شود. دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه ذكر "سبوح قدوس رب الملائكة والروح" گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت می رسد

بی خبر از هم خوابیدن چه سود؟
برمزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید

ورنه بر روی مزارش کوزه گل چیدن چه سود ؟

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر مزارش آب پاشیدن چه سود؟

گر نرفتی خانه اش تا زنده بود
خانه صاحب عزا خوابیدن چه سود؟

گر نپرسی حال من تا زنده ام
گریه و زاری و نالیدن چه سود؟

زنده را در زندگی قدرش بدان
ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود؟

گر نکردی یاد من تا زنده ام
سنگ مرمر روی قبرم وانهادن ها چه سود؟

برای شادی روح شهدا و اموات و شادی روی خانداان رسول الله و حضرت صاحب الزمان صلوات 

         

اندیشه ام از تو سبز و آباد شده

از جهل وغم این فکرتم آزاد شده

در مکتب پاک و شاد استاد ببین

غم رفته زجانم ودلم شاد شده

در مکتب تو همیشه شاگردم من

دور از رخ تو همیشه پر دردم من

در فصل بهار و روز استاد ببین

بی نور م

علم

این چنین زردم من

آموزش عشق

م از همین مکتب توست

اندوخته ی سوادم از این لب توست

گفتم که

مریض

م و بیا بستر من

چون عامل دردم این غم و این تب توست

با این گچ

عشق

تخته ی جانم زن

خطّی ز کلام خود به ایمانم زن

صد درس در این کلاست آموخته ام

یک درس ز

عشق

جان ویرانم زن

بی انصافیست که تو را به شمع تشبیه کنم زیرا شمع را میسازند تا بسوزد

اما تو میسوزی تا بسازی ، با سپاس و عرض تبریک فراوان . . .

ای م

علم

تو را سپاس : ای آغاز بی پایان ، ای وجود بی کران ، تو را سپاس .ای والا مقام ، ای فراتر از کلام، تورا سپاس. ای که همچون باران بر کویر خشک اندیشه ام باریدی

روزت مبارک

آموزگارم ، تو باغبانی

می پرورانی بذروجودم ، با مهربانی

با درسهایت دیو جهالت از من گریزد

اندرزهایت ، بهر وجودم ، شد پاسبانی

اي بهشت قرب احمد (ص) فاطمه(س)

ليله قدر محمد (ص) فاطمه(س)

اي سه شب بي قوت واز قوت تو سير

هم يتيم و هم فقير و هم اسير

وحي بي ايثار تو كامل نشد

هل اتي بي نان تو نازل نشد

مدح تو كي با سخن كامل شود

وحي بايد بر قلم نازل شود

اي كه در تصوير انسان زيستي

 كيستي تو كيستي تو كيستي

از شب ميلاد تاآخر نفس

 مصطفي (ص)يك دست را بوسيد و بس

آن هم اي دست خدا دست تو بود

اي برآن لبها و دست تو درود

عقل كل از كل هستي شد جدا

تا چهل شب كرد خلوت با خدا

 اين چهل شب در  سرش شور تو بود

 بهر استقبال از نور تو بود

اي كه از سر تا به پا پيغمبري

بلكه هم پيغمبري هم حيدري

تو رسول الله (ص) شويت بوالحسن (ع)

هر سه يك جانيد با هم در سه تن

بس تويي اي عرش حق را قائمه

هم محمد (ص) هم علي (ع) هم فاطمه (س)

بايد اينجا لب فرو بست از بيان

روز محشر قدر تو گردد عيان

صحنه محشر همه پابست توست

اختيار نار و جنت دست توست

مهر تو روز قيامت هست ماست

ريشه هاي چادرت در دست ماست

روز محشر كار ما با فاطمه (س) است

نقش پيشاني ما يا فاطمه (س) است

از كرامت بر جبين ما همه

ثبت كن هذا محب الفاطمه (س)

     برسرِ خاکِ شهِ سلطان عشق

 کاروان با خود رباب آورده است

  بهر اصغر شیر وآب آورده است

 کاروان آمد ولی اکبرنداشت

   ام لیلا شبه پیغمبر نداشت

 کاروان آمد ولی شاهی نبود

   بربنی هاشم دگر ماهی نبود ...

اربعین حسینی برساحت مقدس آقا اباصالح المهدی (عجل الله تعالی فرجه ) وشیعیانشان تسلیت باد.

قُمبُوان یا کُمبُوان یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان دهاقان در استان اصفهان ایران است.

این روستا در دهستان قمبوان جای گرفته است.در لفظ محلی این روستا کمبون شناخته میشود.

جمعیت:

بر پایه سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۱۸۵۰ نفر (۵۴۸ خانوار) بوده است[۱].

موقعیت:

این روستا در ۲۵ کیلومتری باختر شهرضا قرار گرفته و دارای آب و هوای معتدل است. از محصولات کشاورزی این روستا که معروف نیز می‌باشد می توان به لوبیا چیتی اشاره نمود. سوهان محلی از سوغات این روستا است که در چند سال گذشته و با توجه به برپایی نمایشگاهها در سطح کشور، این سوغات در نزد مردم ایران شناخته شده است و خریداران بیشماری پیدا نموده است. این روستا قدمت بسیار بالایی دارد. این روستا به عنوان مرکز دهستان دارای ادارات متعددی همچون دهداری، مرکز ترویج خدمات کشاورزی، مرکز مخابرات، بانک صادرات، پاسگاه انتظامی، مرکز بهداشتی درمانی، کتابخانه عمومی و سالن ورزشی می باشد. اولین مدرسه این روستا در سال ۱۳۰۴ با نام ناصر خسرو (قدس فعلی) تاسیس گردیده است. و در حال حاضر دارای مدارس متعددی تا سطح دبیرستان می باشد. طرح بهسازی در این روستا انجام و چهره روستا به شهر تغییر نموده است، اما آنچه که باعث شده این روستا از رشد شهری بالا برخودار نباشد، واقع نشدن آن در مسیر راههای اصلی و صنایع بزرگ می باشد. البته در چند سال اخیر و با توجه به را اندازی صنایع فولاد مبارکه و ایجاد شهرک صنعتی در نزدیکی روستا مهاجرت در این روستا کمتر دیده شده است.

قمبوان واقع در ۲۵هزارگزی شمال باختر شهرضا متصل به راه شهرضا به قمبوان . موقع جغرافیایی آن جلگه و هوای آن معتدل است . آب آن از قنات و محصول آن غلات، پنبه و شغل اهالی زراعت است . راه ماشین رو و دبستان و پاسگاه ژاندارمری و در حدود ۲۵ باب دکان دارد.

رودخانه و قنات :

رودخانه کیلچی و قنات عشق اباد تنها رود خانه و قنات قمبوان

تفریحات:

در گذشته از تفریحات مردم قمبوان چوق پل (الک دولک(

واز مکان‌های تفریحی منطقه عباس اباد است که شامل چشمه و درخت تنومند توت است .

لینک صفحه مربوطه:

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D9%85%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%86#.D8.AC.D9.85.D8.B9.DB.8C.D8.AA

ای سرور عابدان عالم، امشب که شب رحلت توست، به درگاهت می آیم تا بر جوانی ام دعا کنی، تا در لطافت و غلظت و رقت و نورانیت تو شناور شوم و ذوب شوم در زلال نگاهت.

——

ای امام سجده کننده بر تربت کربلا، عروجت بر جاده های گل آذین بسته آسمان و رها شدنت از بی مهری های اهل زمین بر قلب های ما تسلیت باد.

——

امروز روز پر کشیدنِ مردی است که در سالیان دراز، غم عظیم عاشورا را لابه لای بغض های مناجات، به آسمان هدیه کرده است.

——

صحیفه سبز تو، نجوای انوار تابناکی است که تا بی نهایت، شربت آرام بخش روح عطشناک آدمی است . دعاهایت را در این فصل سرد، بدرقه جوانی ام کن.

——

امشب اشک های داغ ِ روی گونه هایم، در کنار تپش های ملتهب قلبم، نظاره گر پر کشیدن سجده دارترین عنصر هستی است . ای امام زمزمه های عاشقانه شب، سفرت پرباران!

——

ای امام عابدان شب زنده دار، غم فراق علقمه و عاشورا، چگونه بر پیکر تب دارت نهیب می زد، آن زمان که در ابتدای اسارتت، زخم های گلگون قدم هایت را به شمارش نشستی؟

——

در کوچه پس کوچه های جوانی ام، نجوای دعای توست که می جوشد و میل رویش را در تمام وجودم ایجاد می کند. برای سبز شدن و جوانه زدن، لابه لای صحیفه ات آشیانه می کنم.

——

شهادت بزرگ مرد مناجات، سید سجده کننده آل طه، امام عابدان و عارفان، بر همه جوانان جوینده راه سبز وصال تسلیت باد!

——

تسلیت باد سالروز شهادت امامِ لحظه های مناجات سبز صحیفه عشق و عرفان!

——

غم فراق امام کاروان اسرای کربلا، نگین آرامش قلب اهل حرم، بر همگان به ویژه جوانان دلداده کوی دوست تسلیت باد!

——

در سوگ زین العابدین زهرا نشسته، تیر غم از داغش بر این دلها نشسته

——

خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری من چون تویی را دارم ولی چون خودی را نداری. امام سجاد (ع)

——

عاشوراى حسینى، کتاب سرخى بود که «تفسیر ناب» آن از زبان امام سجاد تراوید

——

امام سجاد (ع)، پاسدار «وحى نبوى» و «خط علوى» و «شورحسینى» بود

——

در برابر خدا، «سجاد» بود، هرگز در برابر ظالمان، سر تسلیم فرود نیاورد و چهره بر درگاه ارباب قدرت نسود

——

کبوتر مجروح و پر وبال شکسته عدالت با پماد عرفان زین العابدین(ع) در شفا خانه دعاهایش التیام یافت

روستای پوده

از کیفیت پایین عکس ها معذرت می خواهم.بزودی عکس هایی با کیفیتHDقرار میگیرد.

بای دانلود عکس ها در اندازه ی بزرگتر به ادامه مطالب بروید

از وبلاگ تفریحی ما بازدید کنید.

برای ورود کلیک کنید.

www.bo2bia2hal.rozblog.com

سامانه پیام کوتاه شهرداری دهاقان

۳۰۰۰۱۳۷۰۴۵

کدشهرستان

۰۳۲۲

شهرداری دهاقان

۲۶۲۸۲۰۱

۲۶۲۸۲۰۲

۲۶۲۸۲۰۳

۲۶۲۸۰۴

روابط عمومی شهرداری

۱۳۷

سازمان حمل و نقل همگانی

۲۶۲۸۲۰۵

پارکها ؛ فضای سبز و زیباسازی

۲۶۲۸۲۰۶

سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی

۱۲۵

تاریخچه ی روستای پوده

روستای پوده از توابع بخش دهاقان با مختصات جغرافیایی 51 درجه و 40 دقیقه طول شرقی و32 درجه و 7 دقیقه عرضی شمالی در 22 کیلومتری شمالی شهر دهاقان و25 کیلومتری شهرضا قرار دارد و دسترسی به این روستا از طریق شهرهای دهاقان شهرضا و مبارکه با جاده آسفالت قابل دسترسی است ارتفاع این روستا از سطح دریا  1820 متری باشه و آب و هوای این روستا در فصل تابستان معتدل و مطبوع و در زمستان سرد است.رودخانه  شور در جنوب این روستا جریان دارد محدوده این روستا در دوره صفویه قملرو شکار حمکرانان محلی بوده است برخی منابع قدمت این روستا را  با  توجه به تاریخ ساخت آثار وبقایای تاریخی به جا مانده از جمله:برج ها , مسجد بازار, قلعه یوسف خان و امثال این ها قدمت در روستا به بیش از 500 الی 700 سال پیش می رسد روستای پوده کوهپایه ای است و در  ترکیب بندی فضاهای کالبه ی ان عنصر اب تاثیر بسزایی دارد بافت کلی روستا از ازتفاعات و جریان رودخانه تاثیر پذیر است.

اسناد و منابع تاریخی

مسجدی قدیمی به نام مسجد بازار در جنوب این روستا قرار دارد که دارای منبر و حوض سنگی زیبایی است که به دوره صفویه مربوط می شود .درون حجره های آن, بر روی دیوارها , آثاری از نقاشی های زیبا و اصیل دوره صفویه باقی مانده است.منبر مسجد از سنگ سیاه است و پنج  پله دارد در حاشیه منبر نام 14 معصوم خوشنویسی و کنده کاری شده است ودر سمت دیگر آن آیت الکرسی را نقد نموده اند بر گوشه ای از این منبر این بیت امده است.((بنا نهاد همین منبر علی ست ابن علی و بوداق این قلندر))در سمت دیگر هم بیتی آمده است که با حساب ابجد 1062 ه.ق یعنی سال سلطنت شاه صفی بن شاه عباس کبیر را نشان می دهد نام حجار این منبر نیز در زاویه هز منبر دیده میشود.

جاذبه های گردشگری

روستای پوده به دلیل موقعیت  کوهستانی, اقلیم مساعد و چشم سارهای متعدد, چشم اندازهای زیبا و متنوع دارد.دره شاه یا دره پیروزی ، یکی از نقاط سیاحتی و تفریحی ارزنده روستا به شمار می رود.چشمه های قاس ، چانه و چاه گز در گوشه کنار روستا می جوشد  و پیرامون این چشمه ها به خصوص در فصل بهار , تابستان و پاییز فضای مناسبی برای دیدار و گذراندن اوقات فراغت گردشگران است.

جانوران

از جمله جانوران این روستا می توان به مثال های زیر اشاره کرد:

شغال, گرگ, روباه , سگ, خفاش , جغد, جوجه تیغی به زبان محلی (چوله), لاکپشت, هوتوتو(نوعی پرنده)قورباغه, کنه وبه زبا ن محلی (کرنه) که  بیشتر درون محل نگهداری گاو ها و گوسفندان که به باربند مشهور است دیده می شوند, کبک. کفتار, ودر زمان قدیم به گفته روستائیان درون قنات ها سگ آبی وجود داشته است .

خانه های روستا

خانه های روستا در شیب دامنه ها استقرار یافته اند و در ساخت آنها از مصالح بومی مانند:سنگ, چوب و خشت استفاده شده است.بافت قدیمی لب ساخون و کوچه سوزن با ایوان های بلند و بارو مانند زیبایی خاصی دارند و کوچه های آن مسیرهای اصلی روستا را تشکیل می دهند به گفته ی محلیان خانه ها بیشتر رو به افتاب صبح وقبلی بوده است و خانه ها در یک طرف  و به صورت جمعی بوده و از زمین های زراعی جدا بوده اند خانه ها معمولا دارای باغچه ای بزرگ در وسط و دور تا دور ان را اطاق ها و مکان دیگر مانند بار بند (قسمتی که گاو و گوسفندان در آن نگهداری می شوند)مطبخ(مکانی که در آن نان می پختند) کاهدان طاقچه هایی وجود داشته که به آن طاقچه بالا می گفته اند .

آمار جمعیتی روستا

بر اساس نتایج سرشماری سال 1375 جمعیت روستای پوده 2273 نفر بوده است که در سال 1385 به 2345 نفر افزایش یافته و دارای 621 خانوار است .

مشاغل

اکثر ساکنین  این روستا به شغل کشاورزی ، دامداری، خدماتی و تا حدودی صنعتی اشتغال دارند در این روستا چندین کارگاه و واحد صنعتی از جمله کمپانی سازی و بسته بندی حبوبات فعالند زنان و دختران عمده ترین تولید کنندگان صنایع دستی روستا می باشند دامداری این روستا رونق خوبی دارد و انواع لبنیات از قبیل شیر، ماست ، کشک، خامه، قره قوروت و روغن حیوانی از انواع محصولات آن است که توسط اهالی به شهرهای مجاور برده می شود و در آنجا به فروش می رسد . عمده ترین صنایع دستی این روستا شامل گیوه، کلاه نمدی، چوخا و انواع گلیم ، قالی و جاجیم است که روستاییان با فروش آن درآمد کسب می کنند .

روابط روستاییان با همدیگر و دیگر روستاها

اهالی این روستا بیشتر خویشاوند هستند و به همین علت بومی ها روابط تنگاتنگی با یکدیگر دارند و از قدیم تا به حال ازدواج هایشان به صورت فامیلی بوده است البته با گذشت زمان و بر اثر مهاجرت روابط کمرنگ تر شده است .

کشاورزی و فعالیت های مربوط به آن

شیوه آبیاری و تقسیم آب در زمان قدیم

در زمان قدیم بر جای ساعت برای تقسیم آب از دو ظرف به نام ( بادیه) و ( پیاله) استفاده می کرده اند آب مورد استفاده برای کشاورزی آب قنات و چشمه ها بوده است شیوه آبیاری به این طریق بود که بادیه ( ظرفی بزرگ که درون آن پر از آب بوده است) را بر سر راه آب قنات قرار می دادند و ظرف دیگر به نام پیاله ( ظرفی که در قسمت زیر آن سوراخی ریز قرار داشته) نقش ساعت را بر عهده داشته را بر روی بادیه قرار می دادند و پیاله کم کم توسط سوراخ ریزش پر از آب می شده و به پایین مرکت می کرده و به این طریق هر پیاله ای که به زیر می رفته یک ساعت حساب می شده و مجدداً تکرار می شده تا ساعت آبیاری یک فرد تمام شود .

شیوه آبیاری در زمان حال :

آبیاری در زمان حال به وسیله ساعت انجام می گیرد مثال اینکه یک فرد 4 ساعت مجاز به استفاده از آب قنات می باشد برای استفاده از آب می آید به وسیله کرتو یا لار ( پل هایی از جنس گل) آب را در این ساعت به سوی زمین خود راهنمایی می کند تا وارد زمین های دیگر نشود و بدین صورت از ساعات خود استفاده می کند .

شیوه شخم زدن در زمان گذشته

شخم زدن به وسیله گاو انجام می گرفت روستاییان وسیله ای به نام (یو) که دارای دسته ای به نام (خیش) و در آخر این خیش قطعه ای آهنی وصل بود که به آن گاو آهن می گفتند را به گردن دوگاو می انداختند و زمین به وسیله آن شخم زده می شد شخم زدن بدین صورت بود که کشاورز با فشار آوردن بر روی پایه ای که بعد از گاو آهن قرار داشت گاو آهن را به زمین فرو می برد و زمین را شخم می زد .

علاوه بر آن و از دستگاهی دیگر به نام ( کلوق کوب) استفاده می کردند کلوق کوب وسیله ای بود که به وسیله آن قطعات ناهموار زمین هموار می شد .

شیوه شخم زدن در زمان حال

در این زمان تمام کارهای مربوط به شخم زدن توسط دستگاه های مکانیکی انجام می شود .

نوع مالکیت زمین های کشاورزی

نوع مالکیت زمین ها در زمان قدیم به صورت ارباب و رعیتی بوده است بدین صورت که زمین ها در مالکیت ارباب بوده و رعیت ها روی آن کار می کردند و سهمیه هر کدام از زمین 4 به 1 بوده است یعنی 4 سهم به ارباب می رسید و 1 سهم به رعیت ولی پس از انقلاب زمین ها در اختیار رعیت ها قرار گرفتند .

وسیله های مورد استفاده برای کشاورزی

1- ( کتور) وسیله ای تشکیل شده از یک کفه آهنی که به یک طرف آن دسته جوی و در طرف دیگر دو زنجیر که به هم متصل شده بودن قرار داشته است .

طریقه کار کردن با این دستگاه بدین صورت بوده است که یک نفر دسته چوبی را و نفر دیگر دسته متصل به زنجیرها را می گرفتند و می کشیدند و بدین صورت فر زبری زمین انجام می گرفت .

واز وسیله ای است دارای کفه چوبی که زیر آن تکه های آهن وجود دارد و آن را وسط لارها می کشیدند و خط می انداختند تا گندم ها زودتر سبز شود.

مذهب و زبان

مردم روستایی پوده مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری می باشند عموم مردم این روستا بر زبان فارسی و برخی از آن ها با گویش محلی سخن می گویند .                              

قدرت محلی

روستای پوده در زمان قدیم دارای خان و کدخدا بوده است .

عقاید و خرافات

روستاییان عقیده به این دارند که ناخن هایشان را نباید در روزهای جمعه، چهارشنبه و شنبه بگیرند و اگر غیر از این عمل کنند رسوایی به بار می آید.

به غیر از شب چهارشنبه و شب یک شنبه اگر کسی فوت می کرد درون قبرش تکه ای از لباس یا زغال می گذاشتند تا کس دیگری را با خود نبرد .

عزاداری

زمانی که یک نفر فوت می کرد برای او دو سبد به نام (لوده) را پر از گندم و جو می کردند و سوار بر قاطر همراه مردم به سوی غسالخانه برای دلاک می برند غسالخانه عبارت بود از اتاقی که از وسط آن جوی آبی می گذشت و روی آن تختی قرار داشت که بر روی آن مرده را شست و شو می دادند سپس کفن می پوشاندند و بقیه مراسم همانند حال انجام می گرفت .                            

مراسم و آیین های ویژه مردم

از جمله مراسم و آیین های ویژه مردم روستا, نخل بستن در مراسم عزاداری ایام محرم است.مراسم عید نوروز, چهارشنبه سوری , عمر کشان و شب یلدا همراه با شادی و اجرای موسیقی محلی با سازهای ، تنبک و نیز با چوب بازی و حرکات موزون همراه است دید و بازدید نوروزی رسم کهنی است که در ایام عید صورت می گیرد.

ازدواج

در روستای پوده وصلت ها بیشتر به صورت فامیلی صورت می گرفت یا وصلت روستا با روستاهای نزدیک و معمولا دوران عقد کوتاه بوده است و جهاز عروس به موارد زیر ختم میشده:یک دست رختخواب ابریشمی2- دومن مس3- زمین4- طلا5-آب6- ده من برنج7-یک بره8- دومن روغن9- طاقچه پوش 10- متری (جعبه آرایشی)11-مجری12- پرده13-پشتی14-کاماشپز 15- جوم(کاسه)16- دوری(بشقاب)

بازی های محلی

از جمله بازی های محلی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1-چوب و پل ( پلا چفته )

2-هفت سنگ

3-گودال شیطانی

4-هسته ی خونه کی یا گل چه گلی

5-کنده بازی یا خروس جنگی

6-ریگ چه بازی همان یک قل دو قل و به زبان محلی(قوتور بازی)

داروهای پزشکی و اعتقادات خاص پزشکی روستائیان

1-شاتره (دلدرد)

2-پونه کوهی/ پونه خشک همراه با ماست (یبوست)

3- آویشن یا آلوشنک (معده درد)

4-ختمی (رودل)

5-خاکشیر (دل پیچه)

6-ناخنک

7-خرخاسک

9-آرد را با کمی شیر بجه مخلوط میکردند وبه صورت خمیر در می آورند و بر روی کورک می گذاشتند تا چرکش را به بیرون بکشاند.

10-از جمله گیاهانی که با ان پوست حیوانات را رنگ می کردند می توان به((گل گاو زبان))و((رناس)) اشاره کرد.

شیوه و ظاهره زندگی

روستای پوده از قدیم تا به حال روستایی خود کفا بوده است البنه در زمان جدید با روی کار آمدن امکانات مختلف کمی کم شده ولی هنوز به مقدار فراوانی پا بر جاست خود کفا بودن روستاییان بدین معنا است که در قدیم آنها برای خوراک, پوشاک و...هیچ نیازی به بقیه نداشتند و همه ی مایحتاج زندگی توسط خود روستائیان درست می شده است که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

پارچه برای لباس و...

در زمان قدیم روستائیان تخم پنبه را که به آن پنبه دانه می گفتند را به مدت زمان یک الی دو هفته در آب خیس می کردند تا جوانه بزند سپس آنها را با خاکستر مخلوط می کردند و بر روی آنها ماسه می پاشیدندبه خاطر اینکه توسط بادهای محلی جابه جا نشوند یا جانوران موزی آنها را از بین نبرند سپس آنها را ابیاری می کردند بعد از سبز شدن پنبه ها که به انها (کلوزه)می گویند توسط مردها چیده می شدند ودر خانه ها توسط زن ها کلوزه را از قسمت چوبی جدا می کردند سپس به وسیله ی دستگاهی به نام (چرخ بشکنی)که تشکیل شده از دو میله آهنی و یک تخته به ضخامت 5cm و دو میله ی آهنی که ستون دستگاه محسوب می شدند ارتفاعشان 50cm و ضخامتشان 6×6 بود بر روی تخته جای گذاری می شدند سپس دو سوراخ بر روی ستون ها ایجاد می شد که میله آهنی از آن می گذشت و حدود نیم سانتیمتر بالا تر از آن میله ای دیگر که توسط آن یک توپی که از چوب توت، چنار یا زبان گنجشک بود و قرار می گرفت و به وسیله دسته ای که به توپی وصل بود چرخانده می شد و پنبه را از پنبه دان جدا می کردند و سپس پنبه ها توسط چرخ های ریسندگی به صورت نخ در آمده و نخ در آمده و نخ ها را به وسیله ی دستگاهی به نام(لک لکی)چند لایه می کردند و به صورت کلاف در می آورند و کلاف ها را به وسیله ی دستگاهی به دور دوک می پیچیدند و در آخر  به و سیله ی دستگاهی به نام کارگاه نخ ها بافته می شدند و پارچه به دست می آید و پارچه و دیگر مایحتاج خود را مثل پوشاک و...را تهیه می کردند.

غذاها و خوراکی های محلی

شیره=انگور ها در فصل پاییز خانم ها چیده می شود و آنها را به خانه می برند و انگورها ی سالم  را از ناسالم جدا کرده و درون دی های  بزرگ قسمتی می ریزند و می گذارند 2 الی 3 روز بماند  تا خوب نرم شود و گوشت و پوسته آن را درون حوزچه هایی که کف آن از سیمان است و دریچه ای به طرف بیرون دارد می ریزد و مردها به وسیله پوتین روی آن ها راه می روند تا آب انگور در آید و از دریچه به داخل دیگ های مسی بریزد دیگ ها برسر کوره گذاشته می شوند و داخل آنها خاک سرخ ریخته می شود تا لرد انگور ته نشین شود سپس آب زلال انگورها را از لردها جدا کرده و داخل دیگ های دیگری می ریزند و می گذارند خوب بجوشد تا تبدیل به شیره شود.

مشاش یا آب چکه

در بالا توضیح دادیم که لرد انگورها به وسیله خاک سرخ جدا می شود روستائیان این لرد را درون کیسه می ریزند و می گذارند تا آب های باقیمانده از آن جدا شود وسپس می جوشانند تا به صورت مربا با صفت شود که به آن آب چکه می گویند.

مربا کدو

آب انگور زلال را که هنوز به صورت شیره در نیامده را بر روی کدوهای حلقه حلقه شده می ریزند و می گذارند تا بجوشد و سپس تبدیل به مربا می شود.

سرکه چغندر

چغندرهای محلی را خرد کرده و داخل ظرفی که حاوی سرکه است می ریزند و در جایی خنک قرار می دهند و در فصل زمستان از ان استفاده می کنند.

پلو برگ

خمیرها را پهن و نازک می کردند سپس آنها را روی هم می انداختند و به وسیله ی چاقو قطعه قطعه می کردند سپس قطعه ها را از هم جدا می کردند و در آفتاب خشک شدن داخ ماهیتابه بومی دادند و آن را همراه با برنج می پختند.

شیرینی و نان محلی

بلچی شیری= شکر و آرد وروغن را مخلوط کرده و به صورت (بلچی)در می آورند و بر تنور می چسبانند تاپخته شود.

نان خشک=یک عدد سینی مسی را درون تنور خاموش می گذاشتند و نان ها را درون آن قرار می دادند تا یک شبانه روز بماند و خشک شود.

لباسهای محلی روستائیان

زن ها= زن های محلی از لباسهای محلی استفاده می کنند البته جوانان به سبک مردم معمولی و شهری لباس می پوشند.

مردها= لباس محلی مردان روستا شامل پیراهن پشمی, جلیقه