در روز چهارم ماه محرم‌الحرام سال 61 هجری قمری «ابن زیاد» با استناد به فتوایی که از «شریح قاضی» گرفته بود، مردم را به کشتن امام حسین (ع) تحریک کرد. و ضمن آن مردم را برای شركت در جنگ با امام حسین علیهالسلام تشویق و ترغیب نمود. عبید الله بن زیاد در این سخنرانی،وعده های دروغین به مردم داد. و کوفیان که خود، امام را به آن سرزمین دعوت کرده بودند، کم کم در صف دشمنان آن حضرت ایستادند!
به دنبال آن 13 هزار نفر در قالب 4 گروه كه عبارت بودند از:
1. شمر بن ذی الجوشن با چهار هزار نفر؛
2. یزید بن ركاب كلبی با دو هزار نفر؛
3. حصین بن نمیر با چهار هزار نفر؛
4. مضایر بن رهینه مازنی با سه هزار نفر؛
به سپاه عمر بن سعد پیوستند. به هم پیوستن نیروهای فوق از این روز تا روز عاشورا ادامه داشت.
گویند بعد از سخنرانی عبید الله بن زیاد در ترغیب مردم به رویارویی با حضرت امام حسین علیه السلام در مسجد کوفه، شمر بن ذی الجوشن (که نفرین خداوند بر او باد) اولین کسی بود که اعلام آمادگی و قیام را کرد.
منبع:
- تقویم شیعه، عبدالحسین نیشابوری، انتشارات دلیل ما، 1387
تاریخ روستای پوده به روایت کتاب تاریخ هزار ساله ی شهرضا (بخش اول) 