رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم سه روز مانده از ماه شعبان، به بلال دستور مىداد در ميان مردم جار بزند. پس مردم را جمع مىكرد و بر منبر مىرفت و حمد و ثناى خدا مىگفت و مىفرمود: اى مردم ! همانا اين ماه به شما روى آورده و آن سروَر همه ماه‌هاست.
در آن شبى وجود دارد كه از هزار ماه بهتر است. در اين ماه درهاى دوزخ بسته و درهاى بهشت گشوده شود. هر كه اين ماه را دريابد و آمرزيده نشود خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند.
متن حدیث:
الإمامُ الباقرُ عليهالسلام :
قالَ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ و ذلكَ لثَلاثٍ بَقِينَ مِن شَعبانَ قالَ لبِلالٍ : نادِ في الناسِ، فَجُمِعَ الناسُ ثُمّ صَعِدَ المِنبَرَ فَحَمِدَ اللّهَ و أثنى علَيهِ ثُمّ قالَ: أيُّها الناسُ ، إنَّ هذا الشَّهرَ قد حَضَرَكُم و هُو سَيِّدُ الشُّهُورِ، فيهِ ليلةٌ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ، تُغلَقُ فيهِ أبوابُ النِّيرانِ وتُفتَحُ فيهِ أبوابُ الجِنانِ، فَمَن أدرَكَهُ فلَم يُغفَرْ لُهُ فَأبعَدَهُ اللّهُ .
«أمالي الصدوق، 56 / 2 منتخب ميزان الحكمة 242»
مهربانی ساده است . . . 